سلام در ادامه دوره آموزش طراحی سایت با jQuery جی کوئری آشنا میشوید
جی کوئری jQuery چیست؟
برای اینکه بدانیم به راحتی باید گفت که یک کتابخانه یا چارچوب کاری برای زبان برنامه نویسی سمت سرویس گیرنده جاوا اسکریپت (JavaScript framework) است که هدف اصلی آن فراهم آوردن زمینه ی استفاده ی آسان از زبان نام برده در برنامه نویسی تحت وب (صفحات وب) می باشد. jQuery یک کتابخانه از جاوا اسکریپت است . از آن جایی که کتابخانه ی JQuery بسیاری از امکانات و عملیات قابل اجرا توسط زبان جاوا اسکریپت را گرفته و در قالب یک سری تابع می گنجاند که می توانید به راحتی هر چه تمام تر فراخوانی و اجرا کنید (با کم ترین میزان کدنویسی بیشترین عملیات ممکن را اجرا کنید)، می توان آن را یک لایه ی سطح بالا (abstraction layer) نیز نامید. با این حال، لازم است به خاطر داشته باشید که کتابخانه ی ذکر شده به هیچ وجه نمی تواند کاملا جایگزین JavaScript گردد. اگرچه jQuery در بسیاری از موارد میزان کدنویسی را کاهش داده و در عین حال همان عملیات قابل اجرا توسط جاوا اسکپریت را اجرا می کند، اما نباید فراموش کنید که توابع و دستورات jQuery هم در حقیقت همان کد زبان جاوا اسکریپت است.
با توجه به آنچه گفته شد،در لزومی ندارد برای استفاده از کتابخانه ی مزبور حتما یک متخصص در زمینه ی برنامه نویسی با جاوا اسکریپت باشید.در واقع، jQuery سعی دارد بسیاری از کارهایی که می توان با استفاده از کدهای جاوا اسکریپت پیاده سازی کرد، همچون دستکاری DOM و فراخوانی توابع AJAX، را تسهیل نماید. از این رو لازم نیست درباره ی جاوا اسکریپت اطلاعات بسیار بالایی داشته باشید.
تعدادی زیادی کتابخانه ی جاوا اسکریپت وجود دارد که در حال حاضر jQuery پرکاربردترین و کارآمدترین آن ها محسوب می شود. از جمله دلایل محبوبیت این کتابخانه می توان به قابلیت توسعه پذیری بالا اشاره کرد. بنابراین شما می توانید برای هر کاری که تصورش را می کنید، افزونه (plugin) پیدا کنید.
قدرت و کارایی بالا، دامنه ی وسیع افزونه های پرکاربرد، ساختار نگارشی روان و کارآمد این چارچوب کاری را از دیگر کتابخانه های jQuery تمایز بخشیده است.
پس فهمیدیم که jquery چیست( همچنین برخی افراد معادل فارسی آن یعنی جی کوئری را استفاده می کنند)... در مطالب آموزشی بعدی به بررسی سایر خصوصیات و موارد فنی jquery می پردازیم.
می توان دستورات و توابع jQuery را در هر ویرایشگر متن نظیر Windows Notepad نوشت. اما نوشتن کدهای آن داخل یک ویرایشگر HTML که دستورات جاوا اسکریپت خود را در آن می نویسید، به مراتب کارامد تر خواهد بود. تعدادی ویرایشگر وجود دارد که با jQuery مانند شهروند درجه یک برخورد می کنند.
بهترین ویرایشگر برای درج بهینه و سریع دستورات آن، TSW WebCoder می باشد که با داشتن قابلیت های بی نظیر IntelliSense و ارائه دادن تمامی تکنولوژی های مورد نیاز همچون HTML، CSS، JavaScript، PHP و البته jQuery در کدنویسی به یاری شما می آید.
داشتن لیستی از property ها، متدها و پارامترهای احتمالی آن ها کمک بزرگی به شما می کند، به خصوص اگر در کدنویسی با jQuery یک تازه وارد هستید.
در زیر تعدادی تصویر از ویرایشگر TSW WebCoder مشاهده می کنید که اشاره به علت برتری این ویرایشگر و قابلیت آسان سازی کدنویسی با آن دارد:
تصویر پایین توابع قابل فراخوانی بر روی یک شی jQuery را نشان می دهد.
این تصویر نیز پارامترهای متد fadeIn را نشان می دهد.
جهت استفاده از jQuery، بایستی آن را به صفحاتی که می خواهید از کدهای آن استفاده کنند، اضافه نمایید. برای این منظور می بایست ابتدا این کتابخانه را از سایت www.jquery.com دانلود نمایید. با مراجعه به سایت مزبور با دو گزینه برای دانلود مواجه می شوید: 1. نسخه ی "Production" 2. نسخه ی "Development" .
نسخه ی "Production" برای وب سایت ها live و آماده می باشد. این نسخه ی فشرده و کم حجم (minify) شده تا کم ترین میزان فضا را اشغال کند و برای کاربرانی که مرورگرها آن ها باید فایل jQuery را همراه با باقی اطلاعات سایت بارگیری کند، بهترین گزینه می باشد. اما برای آزمایش و توسعه، نسخه ی "Development" گزینه ی ارجح تلقی می شود. نسخه ی یاد شده فشرده سازی (minify)نشده و به همین خاطر در صورت برخورد با خطا می توانید مشاهده کنید خطا در کجا رخ داده است.
پس از دانلود فایل jQuery JavaScript، لازم است آن را به وسیله ی تگ< script>اچ تی ام ال به صفحه ی وب خود متصل کنید (خصیصه ی type تگ نام برده را با مقدار ="text/javascript" src="jquery-3.4.1.js" تنظیم نمایید یا به عبارتی دیگر در تگ script به آن ارجاع دهید). بهترین کار جایگذاری فایل دانلود شده ی jquery.js در پوشه ی متعلق به صفحه ای است که می خواهید از jQuery استفاده کند. سپس آن را در بخش < head> بگنجانید (در بخش head صفحه به آن ارجاع دهید):
<script type="text/javascript" src="jquery-3.4.1.js">
اکنون بخشی از صفحه ی شما به شکل زیر خواهد:
<title>jQuery test</title>
<script type="text/javascript" src="jquery-3.4.1.js">
یک روش جدیدتر (بجای دانلود jQuery و میزبانی آن) این است که jQuery را از یک CDN (تحویل محتوا روی شبکه) دریافت کنید. Google و Microsoft هر دو نسخه های مختلفی از کتابخانه ی مذکور و دیگر کتابخانه های جاوا اسکریپت را میزبانی می کنند. با این کار دیگر نیازی به دانلود و ذخیره ی فایل jQuery نیست. بعلاوه از آنجایی این فایل از یک URL مشترک با سایت دیگر دریافت می شود، به احتمال زیاد زمانی که کاربران به سایت شما مراجعه می کنند و مرورگر کتابخانه را درخواست می کنند، فایل نام برده از قبل در حافظه ی نهان (cache) آماده می باشد (به این دلیل که سایت دیگری دقیقا همین نسخه و فایل را از قبل استفاده می کند). همچنین بیشتر CDN ها اطمینان حاصل می کنند، وقتی کاربری فایلی را از آن درخواست می کند، آن فایل از طریق نزدیکترین سرویس دهنده به کاربر (از نظر موقعیت جغرافیایی و مکانی) تحویل داده شود.
می توانید jQuery را از یک CDN، درست مانند زمانی که آن را دانلود می کنید، مورد استفاده قرار دهید. تنها چیزی که تغییر می کند، آدرس URL می باشد. برای نمونه، جهت اضافه کردن ویرایش jQuery 3.4.1 از سرورهای Google به صفحه ی وب مورد نظر، دستور زیر را وارد می کنید:
1<script type="text/javascript" src="https://ajax.googleapis.com/ajax/libs/jquery/3.4.1/jquery.min.js">
در مبحث قبلی با نحوه ی اضافه کردن jQuery به صفحه ی وب برای بهره وری از امکانات فوق العاده زیاد آن آشنا شدید. پیش از شروع به استفاده از کتابخانه ی jQuery بایستی با مفاهیم پایه ای آن آشنایی پیدا کنید و نظر خود را به مثال ساده ی زیر جلب نمایید:
<div id="divTest1">Hello, world!</div>
<script type="text/javascript">
$("#divTest1").text("Hello, world!");
همان طور که مشاهده می کنید، یک تگ با شناسه ی "divTest1" داریم. از علامت $ که به مثابه ی یک میانبر برای دسترسی به المان های HTML ایفای نقش می کند، استفاده می کنیم. بنابراین با استفاده از این علامت تمامی المان های HTML با شناسه ی "divTest1" را انتخاب کرده و مقدار "Hello, world!" را در آن قرار می دهیم (text آن را با رشته ی "Hello, world!" تنظیم می کنیم).
حتی چاپ کردن همین متن ساده در جاوا اسکریپت به کدنویسی بسیار بیشتر نیاز داشت:
<div id="divTest2">Hello, world!</div>
<script type="text/javascript">
document.getElementById("divTest2") = "Hello, world!"
اگر المان HTML فقط یک class داشت و از ID نیز برخوردار نبود، این کد به مراتب طولانی تر می شد.
به طور معمول، باید صبر کنید تا صفحه ی وب وارد مرحله یا وضعیت READY شود و سپس اقدام به دستکاری محتویات آن نمایید. مثال های ساده ی بالا (و همچنین تعدادی از عملیات پیچیده ی دیگر) در بیشتر مرورگرها، پیش از آماده شدن صفحه نیز قابل اجرا هستند. اما این امر در مورد تمامی عملیات با jQuery (پیش از بارگذاری کامل صفحه و آماده شدن آن) امکان پذیر نیست. خوشبختانه، jQuery اجرای این عملیات را نیز بسیار آسان ساخته است.
در مبحث بعدی به تشریح انتخابگرها (selector) خواهیم پرداخت.
همان طور که در درس قبلی ذکر شد، توصیه می شود تا اتمام بارگذاری صفحه و آماده شدن آن صبر کنید و سپس اقدام به کار با آن نمایید. این امر همچنین برای شما این امکان را فراهم می کند تا کد جاوا اسکریپت خود را در بخش head صفحه (یا به طور مستقیم و یا از طریق لینک به یک فایل جاوا اسکریپت خارجی) و قبل از تگ body قرار دهید. در jQuery این کار با قرار دادن کد در رخداد document ready امکان پذیر می باشد. در زیر، مثال درس قبلی را بکار می بریم، اما این بار داخل رخداد ready قرار داده شده است.
<div id="divTest1"></div>
<script type="text/javascript">
function DocumentReady() {
$("#divTest1").text("Hello, world!");
}
$(document).ready(DocumentReady);
در این مثال یک تابع ایجاد کرده و آن را DocumentReady نام گذاری می کنیم که به مجرد آماده شدن صفحه برای کار با DOM و دستکاری المان های آن، فعال می شود. در خط آخر کد، با استفاده از متد ready()، تابع خود را به رخداد ready تخصیص داده و بدین وسیله به jQuery اطلاع می دهیم که با آماده شدن صفحه می خواهیم که تابع را فراخوانی کند.
می توان با بهره گیری از قابلیت تعریف تابع بی نام (anonymous function) در جاوا اسکریپت، کد فوق را کوتاه تر نیز کرد. منظور این است که بجای اعلان تابع و تخصیص اسم به آن، فقط یک تابع ایجاد می کنیم و بلافاصله ارجاع به تابع ready() را به آن پاس می دهیم. اگر چندان آشنایی با زبان جاوا اسکریپت ندارید، در آن صورت استفاده از این روش کمی پیچیده بنظر می رسد. اما با آشنایی بیشتر خواهید دانست که در این روش، کد نویسی کاهش یافته و فضای کمتری نیز اشغال می شود.
<div id="divTest2"></div>
<script type="text/javascript">
$(document).ready(function () {
$("#divTest2").text("Hello, world!");
});
با این وجود، تیم طراحان و توسعه دهندگان این کتابخانه احساس کردند که این کد را کوتاه تر هم می توانند بکنند. از اینرو یک نسخه ی overload از سازنده (constructor) ایجاد کردند که تابع ready را به عنوان پارامتر می پذیرد و کد را با این روش به مراتب کوتاه تر کردند.
<div id="divTest3"></div>
<script type="text/javascript">
$(function () {
$("#divTest3").text("Hello, world!");
});
در مثال فوق، تابع بی نام مستقیما به سازنده ارسال می شود که آن را به رخداد ready تخصیص می دهد. اگر این کد را تست کنید، متوجه می شوید که به مجرد بارگذاری صفحه، event مربوطه اجرا می گردد. گاهی این رخداد چنین سریع فعال می شود که اصلا متوجه اجرای آن نمی شوید.
همان طور که قبلا گفته شد، توصیه می شود برای استفاده از jQuery در صفحه وب خود کدهای آن را داخل تابع رخداد ready قرار دهید. در بیشتر مثال های این آموزش همین رویه دنبال خواهد شد، مگر برای کوتاه تر شدن مثال که در تعدادی از نمونه ها این کد را لحاظ نمی کنیم.
آموزش جی کوئری از آموزش طراحی سایت ادامه دارد
سلام با آموزش طراحی سایت در خدمت شما هستیم , در قسمت قبل آموزش HTML لیست List , لینک های متنی را یاد گرفتیم , در قسمت هشتم با ادامه آموزش HTML همراه باشید:
تاکنون مشاهده کردیم که چگونه با استفاده از متن، یک لینک هایپرتکست ایجاد کنیم و همچنین فرا گرفته ایم که چگونه از تصاویر در صفحات وب خود استفاده کنیم. اکنون فرا خواهیم گرفت که چگونه با استفاده از تصاویر هایپرلینک ایجاد کنیم.
مثال:
استفاده از تصویر به عنوان هایپرلینک بسیار ساده می باشد. لازم است که یک تصویر را در داخل هایپرلینک در محل تصویر قرار دهیم، همانطور که در زیر نشان داده شده است.
نمونه یک
<img src="012.jpg " alt=" tahlildadeh " border="0">
این ساده ترین راه ایجاد هایپرلینک با استفاده از تصاویر می باشد.
استانداردهای HTML و XHTML یک ویژگی ارائه می دهند که به شما اجازه می دهد لینک های مختلفی را در داخل یک تصویر اجرا کنید. شما می توانید براساس مختصات مختلف موجود روی تصویر، لینک های مختلفی را روی یک تصویر مجزا ایجاد کنید. زمانی که لینک های متفاوت به مختصات متفاوت ضمیمه می شود، می توانیم برای باز کردن داکیومنت های تارگت روی بخش های مختلف تصویر کلیک کنیم. چنین تصاویری که به ماوس حساس می باشند، تصاویر نقشه نامیده میشوند. دو روش برای ایجاد چنین تصاویری وجود دارد.
سرور Server-side image maps - توسط ویژگی ismap از برچسب < img> فعال می شود و دستیابی به یک سرور و پردازش برنامه های مربوط به تصویر نقشه لازم می باشد.
کلاینت Client-side image maps - با استفاده از ویژگی usemap از برچسب < img> همراه با برچسب های متناظر< map> و < area> ایجاد می شود.
Server side image maps
در اینجا به سادگی تصویر خود را داخل یک هایپرلینک قرار داده و از ویژگی ismap استفاده کنید که آن را یک تصویر خاص می سازد و وقتی یوزر در بخشی از تصویر کلیک می کند، مرورگر مختصات اشاره گر ماوس را همراه با URL مشخص شده در برچسب < a>به سرور وب منتقل می کند. سرور از مختصات اشاره گر ماوس استفاده می کند تا تعیین کند کدام داکیومنت باید به مرورگر بازگردانده شود.
زمانی که ismap استفاده می شود، ویژگی href از برچسب < a> باید URL یک برنامه ی سرور را مانند یک cgi یا اسکریپت PHP و غیره در برداشته باشد، تا درخواست ورودی را براساس مختصات انتقال داده شده پردازش کند. مختصات موقعیت ماوس پیکسل های صفحه میباشند که از گوشه ی بالای سمت چپ تصویر شمرده می شوند و با (0,0) شروع می شوند. مختصات دنبال شده با یک علامت سوال، به انتهای URL اضافه می شوند.
مثال:
<a href="Exp1.html" target="_self">
<img ismap="" src="logo.png" alt="tahlildadeh" border="0">
</a>
سپس مرورگر پارامترهای جستجوی زیر را به سرور می فرستد که می تواند توسط اسکریپت ismap.cgi یا فایل map پردازش شود و شما می توانید هر داکیومنتی را که دوست داشته باشید به این مختصات لینک کنید.
از این طریق شما می توانید لینک های مختلفی را به مختصات متفاوت یک تصویر اختصاص دهید، و وقتی این مختصات کلیک می شوند، می توانید داکیومنت های لینک شده ی متناظر را باز کنید.
این تصاویر به وسیله ی ویژگی usemap از برچسب < img> فعال می شوند و به وسیله ی برچسب های ضمیمه ی< map>و< area> تعریف می شوند.
نقشه ای که قرار است نقشه را طراحی کند، به وسیله ی< img> به عنوان یک تصویرعادی وارد صفحه می شود، به جز اینکه این مورد ویژگی اضافه ای به نام usemap همرا خود دارد. مقدار ویژگی usemap مقداری می باشد که در یک برچسب< map>استفاده می شود تا برچسب های تصویر و نقشه را لینک کند.< map>همراه با برچسب های< area> همه ی مختصات تصویر و لینک های مربوطه را تعریف می کند.
برچسب< area> در داخل برچسب نقشه مختصات و شکل حاشیه های قابل کلیک در داخل تصویر را تعریف می کند. در اینجا مثالی از تصویر نقشه می بینید.
<map name="planetmap">
<area shape="rect" coords="0,0,40,126" href=" 02.jpg">
<area shape="circle" coords="90,58,20" href=" 04.jpg">
<area shape="circle" coords="124,78,20" href=" 05.jpg">
</map>
مقدار حقیقی مختصات کانلا به شکل در سوال وابسته است. در اینجا خلاصه ای می بینید که قرار است با مثال های مفصل دنبال شوند.
rect = x1 , y1 , x2 , y2
ایکس x1 و y1 مختصات گوشه ی بالای سمت چپ از مستطیل می باشد. x2 و y2 مختصات گوشه ی سمت راست پایین می باشند.
circle = xc , yc , radius
ایکس xc و yc مختصات مرکز دایره و radius شعاع دایره می باشد. دایره ای به مرکز200,50 با شعاع 25 دارای ویژگی coords="200,50,25" خواهد بود.
poly = x1 , y1 , x2 , y2 , x3 , y3 ,... xn , yn
جفت های مختلف x-y رئوس چند ضلعی می باشند، با یک خط که از یک نقطه به نقطه ی دیگر کشیده شده. یک چندضلعی لوزی شکل با بالاترین راس آن در نقطه ی 20،20 و 40 پیکسل، در عریض ترین نقطه ی خود دارای ویژگی coords="20,20,40,40,20,60,0,40" می باشد.
تمام مختصات مربوط به بالاترین گوشه ی سمت چپ تصویر می باشند. هر شکل دارای یک URL مربوطه می باشد. می توانید از هر نرم افزار تصویری برای دانستن مختصات موقعیت های مختلف استفاده کنید.
قرار دادن یک لینک ایمیل HTML روی صفحه ی وب خود کار سختی نیست، اما این کار ممکن است باعث بروز مشکل اسپم های غیرضروری در اکانت ایمیل شما شود. افرادی هستند که می توانند برنامه هایی را برای جمع آوری چنین ایمیل هایی اجرا کنند و سپس آنها را با راه های مختلف برای اسپم کردن استفاده کنند.
می توانید از گزینه دیگری استفاده کنید تا افراد به راحتی بتوانند به شما ایمیل ارسال کنند. یک گزینه می تواند استفاده از فرم های HTML باشد برای جمع آوری داده های یوزر و سپس استفاده ازاسکریپت PHP یا CGI برای ارسال ایمیل.
برای یک مثال ساده، فرم Contact Us را چک کنید. با استفاده از این فرم یک فیدبک از یوزر گرفته و سپس از یک برنامه ی CGI استفاده می کنیم که در حال جمع آوری این اطلاعات و ارسال ایمیل به یک email ID ارائه شده می باشد.
برچسب < a> در HTML برای مشخص کردن یک آدرس ایمیل و ارسال ایمیل، گزینه هایی را به شما ارائه می دهد. در حالیکه از برچسب < a> به عنوان یک email tag استفاده می کنید، از mailto:email address همراه با ویژگی href نیز استفاده خواهید کرد. در زیر ترکیب استفاده از mailto را به جای استفاده از http می بینید.
نمونه یک
<a href="mailto:abc@example.com">Send Email</a>
اکنون اگر یوزر روی این لینک کلیک کند، email client آغاز به کار خواهد کرد ( مانند lotus notes و outlook express و غیره.) که روی کامپیوتر شما نصب شده است. ریسک دیگری در استفاده از این گزینه برای ارسال ایمیل وجود دارد، زیرا اگر یوزر email client نصب شده روی کامپیوتر خود نداشته باشد، ارسال ایمیل ممکن نحواهد بود.
شما می توانید یک موضوع ایمیل و یک بدنه ی ایمیل پیش فرض همراه با آدرس ایمیل خود ایجاد کنید. در زیر مثال استفاده از بدنه و موضوع پیش فرض را مشاهده می کنید.
نمونه دو
<a href="mailto:abc@example.com?subject=Feedback&body=Message">
Send Feedback
</a>
قاب های HTML برای تقسیم پنجره ی مرورگر شما به چند بخش استفاده می شوند که هر بخش می تواند یک داکیومنت مجزای HTML رابارگذاری کند. مجموعه ای از چارچوب ها در پنجره ی مروگر به عناون frameset شناخته می شوند. به روش مشابهی که جدول ها سازماندهی می شوند، پنجره نیز به چارچوب های مختلف تقسیم می شود: در ستون ها و ردیف ها.
در استفاده از چارچوب ها نقاط ضعفی وجود دارد، بنابراین هرگز توصیه نمی شود در صفحات وب خود از این چارچوب ها استفاده کنید.
برخی دستگاه های کوچکتر نمی توانند این چارچوب ها را در خود داشته باشند، زیرا صفحه آنها آنقدر بزرگ نیست که تقسیم شود.
گاهی اوقات صفحه ی شما در یک کامپیوتر متفاوت به خاطر وضوح تصویر متفاوت، طور دیگری نمایش داده می شود.
ممکن است دکمه ی بازگشت مرورگر آنطوری که کاربر انتظار دارد کار نکند.
هنوز مرورگرهایی هستند که فن آوری چارچوب را پشتیبانی نمی کنند.
برای استفاده از چارچوب ها در یک صفحه از برچسب < frameset> به جای < body>استفاده می کنیم. برچسب< frameset> چگونگی تقسیم پنجره به چارچوب را تعریف می کند. ویژگی rows از برچسب < frameset> چارچوب های افقی و ویژگی cols نیز چارچوب های عمودی را تعریف می کنند. هر چارچوب توسط برچسب < frame> نشان داده شده است و تعریف می کند که کدام داکیومنت HTML باید در داخل چارچوب باز شود.
مثال:
در زیر مثالی را برای ایجاد سه چارچوب افقی می بینید.
<!DOCTYPE html>
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">
<head>
<title>HTML Frames</title>
</head>
<frameset rows="25%,50%,25%">
<frame name="left" src="http://tahlildadeh.com/Temp/Html/top_frame.htm" />
<frame name="center" src="http://tahlildadeh.com/Temp/Html/main_frame.htm" />
<frame name="right" src="http://tahlildadeh.com/Temp/Html/bottom_frame.htm" />
<noframes>
<body>
Your browser does not support frames.
</body>
</noframes>
</frameset>
ویژگی های برچسب < frameset>:
ویژگی های برچسب < frame>
اگر کاربر از مرورگرهای قدیمی یا مرورگرهایی استفاده کند که frame را پشتیبانی نمی کنند، عنصر < noframes>باید به یوزر نمایش داده شود. بنابراین شما باید یک عنصر < body>را داخل عنصر < noframes>قرار دهید، زیرا تصور می شود که عنصر< frameset>جایگزین عنصر< body>می شود. اما اگر یک مرورگر < frameset>را درک نکند، بنابراین باید آنچه را که داخل عنصر< body>می باشد درک کند که حاوی عنصر < noframes>می باشد.
شما می توانید به یوزرهای خود که از مرورگرهای قدیمی استفاده می کنند، پیام هایی بدهید. برای مثال پیام Sorry!! your browser does not support frames. ، همانطور که در مثال بالا نشان داده شده است.
یکی از محبوب ترین موارد استفاده از frame قرار دادن نوارهای مسیریابی در یک frame و سپس بارگذاری صفحات اصلی در یک frame مجزا می باشد.
مثال:
اجازه بدهید مثال زیر را بررسی کنیم که داری کد زیر می باشد:
نمونه دو
<p>Your browser does not support frames.</p>
در اینجا دو ستون ایجاد کرده ایم که قرار است با دو ستون پر شوند. اولین frame دارای عرض 200 پیکسل می باشد و حاوی نوار منوی مسیر یابی می باشد که توسط فایل menu.htm اجرا می شود. دومین ستون فضای باقیمانده را پر کرده و حاوی بخش اصلی صفحه خواهد بود و توسط فایل main.htm اجرا می شود. برای هرسه لینک موجود در نوار منو یک frame هدف به عنوان main_page ذکر کرده ایم، بنابراین هر زمان روی لینک های موجود در نوار منو کلیک کنید، لینک موجود در main_page باز خواهد شد.
در زیر محتوای فایل menu.htm را مشاهده می کنید.
<p><a href="http://www.google.com" target="main_page">Google</a><br>
<br>
<a href="http://www.microsoft.com" target="main_page">Microsoft</a></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
در زیر محتوای فایل main.htm را مشاهده می کنید.
<h3>This is main page and content from any link will be displayed here.</h3>
<p>So now click any link and see the result.</p>
اکنون می توانید لینک های موجود در پنل چپ را کلیک کرده و نتیجه را مشاهده کنید. ویژگی target نیز یکی از مقادیر زیر را می گیرد:
آموزش Iframes در html
شما می توانید یک frame درون خطی را با استفاده از برچسب < iframe>مربوط به HTML تعریف کنید. این برچسب به برچسب < frameset>ارتباطی ندارد، در عوض می تواند در هرجایی در داکیومنت شما ظاهر شود. برچسب< iframe>یک محدوده ی مستطیلی را در داخل داکیومنت تعریف می کند که در آن مرورگر می تواند یک داکیومنت مجزا را ارائه دهد، مانند نوارهای اسکرول و حاشیه ها.
ویژگی src برای مشخص کردن URL مربوط به داکیومنتی استفاده می شود که حاوی frame درون خطی می باشد.
مثال:
در زیر مثالی را می بینید که چگونگی استفاده از < iframe> را توضیح می دهد.
<iframe src="/html/menu.htm" width="555" height="200" __idm_frm__="45">
Sorry your browser does not support inline frames.
</iframe>
بسیاری از ویژگی های برچسب < iframe> شامل نام، گروه، حاشیه، id، longdesk، طول حاشیه، عرض حاشیه، نام، اسکرول کردن، روش و تیتر، درست مانند ویژگی های متناظر با برچسب < frame> رفتار می کنند.
پایان بخش هشتم آموزش طراحی سایت